امتیاز کاربران
طراحی سیستم باسداکت
سیستم باسداکت به عنوان یک راهکار پیشرفته در انتقال و توزیع انرژی الکتریکی، جایگزین مناسبی برای کابل‌کشی‌های سنتی در پروژه‌های بزرگ ساختمانی و صنعتی محسوب می‌شود. نقطه‌ی شروع طراحی این سیستم، انتخاب و برآورد دقیق توان مصرف‌کننده‌ها است. در این مرحله باید توان نامی، جریان کاری، ضریب همزمانی بارها و شرایط راه‌اندازی تجهیزات الکتریکی به‌طور دقیق محاسبه شوند. عدم دقت در این محاسبات می‌تواند منجر به انتخاب ظرفیتی نامناسب و بروز مشکلاتی مانند افزایش دما، افت کارایی و کاهش طول عمر باسداکت شود. بنابراین این مرحله نقش تعیین‌کننده‌ای در عملکرد پایدار و ایمن سیستم دارد.
پس از تعیین ظرفیت جریان، انتخاب مسیر مناسب برای نصب باسداکت بسیار مهم است. مسیر باید تا حد امکان کوتاه، مستقیم و بدون انحناهای غیرضروری طراحی شود تا از افزایش افت ولتاژ، افزایش تلفات و دشواری در نصب جلوگیری شود. در مسیرهایی که ناگزیر نیاز به تغییر جهت وجود دارد، باید از قطعات استاندارد و طراحی‌شده مانند زانوهای از پیش ساخته و اتصالات مستقیم به تابلو برق استفاده کرد. این قطعات علاوه بر تسهیل اجرای پروژه، باعث کاهش خطای نصب، بهبود هماهنگی اجزا و افزایش اطمینان سیستم در شرایط بهره‌برداری می‌شوند. به‌کارگیری آنها همچنین امکان توسعه و نگهداری ساده‌تر را فراهم می‌کند.
یکی دیگر از مراحل کلیدی در طراحی باسداکت، محاسبه افت ولتاژ در طول مسیر است. این محاسبات باید بر اساس طول مسیر، سطح مقطع هادی، جنس هادی (مس یا آلومینیوم)، دمای محیط و مقدار جریان عبوری انجام شود. هدف این است که ولتاژ تحویلی به مصرف‌کننده در محدوده استاندارد باقی بماند و از افت بیش از حد که موجب کاهش بازده تجهیزات می‌شود، جلوگیری گردد. در کنار این موضوع، انتخاب نوع تیپ مناسب نیز اهمیت دارد. در پروژه‌هایی با محدودیت فضا، ارتعاش و نیاز به آمپراژ بالا، باسداکت سوپرکامپکت یا سریGS گزینه مناسبی است؛ در حالی‌که برای محیط‌های باز و با آزادی بیشتر در مسیرگذاری، باسداکت عایق هوا یا سری GGD عملکردی مطلوب و مقرون‌به‌صرفه دارد.
در طراحی و اجرای سیستم باسداکت، انتخاب درجه حفاظت (IP) و کلاس عایقی مناسب باید با توجه به شرایط محیطی و کاربری فضا انجام شود. محیط‌های صنعتی، فضاهای دارای رطوبت، گردوغبار و یا بخارهای خورنده، نیازمند باس‌داکت‌هایی با سطح حفاظت بالاتر و عایق‌بندی مقاوم‌تر هستند. همچنین محل قرارگیری خروجی‌ها، انشعاب‌ها و نقاط اتصال باید به‌گونه‌ای جانمایی شود که دسترسی برای بهره‌برداری، تعمیرات و توسعه آینده شبکه آسان باشد. رعایت این اصل، از توقف‌های غیرضروری و هزینه‌های تعمیرات احتمالی جلوگیری کرده و انعطاف‌پذیری پروژه را در درازمدت تضمین می‌کند.
در نهایت، هماهنگی کامل سیستم باسداکت با تابلوها و تجهیزات متصل‌شونده ضروری است. این هماهنگی شامل سازگاری الکتریکی، مکانیکی و حرارتی بوده و باید در مرحله طراحی مورد بررسی قرار گیرد. اتصال صحیح و اصولی باسداکت به تابلو، ترانس یا فیدر ورودی باعث می‌شود جریان به‌صورت یکنواخت توزیع شده و از ایجاد تنش‌های الکتریکی و مکانیکی در اتصالات جلوگیری شود. رعایت استانداردهای معتبر و استفاده از اجزای باکیفیت، ضامن پایداری، راندمان و ایمنی سیستم در طول دوره بهره‌برداری خواهد بود.
